Skoki rozwojowe to nagłe zmiany w rozwoju  Waszego dziecka. Są to momenty, podczas których dziecko po chwilach gorszego samopoczucia widocznego w jego zachowaniu (tzw. regresji) zdobywa nowe umiejętności w rozwoju fizycznym, poznawczym, emocjonalnym i społecznym. Skoki rozwojowe mogą objawiać się zmianami w zachowaniu, np. większym płaczem, niepokojem, większą potrzebą bliskości. Rodzice zaczynają zauważać nowe umiejętnościami, np. uśmiech, wydawanie dźwięków, reakcję dziecka na własne imię, siadanie czy umiejętność budowania z klocków. Okresy te mogą być wyzwaniem zarówno dla maluchów, jak i dla Was, ale są też naturalną częścią procesu rozwojowego

💡Czy wiesz, że skoki rozwojowe to teoria holenderskiego małżeństwa - biologa Fransa Plooij oraz psycholożki i antropolożki – Hetty van de Rijt. Obserwując zachowania szympansów na wolności zauważyli, że pojawiają się u ich niemowląt  okresy regresji po których opanowują nowe umiejętności. Na tej podstawie wywnioskowali, że analogicznie może to wyglądać u człowieka.

Objawami skoków rozwojowych może być brak apetytu, rozdrażnienie, płaczliwość, większa potrzeba kontaktu fizycznego z rodzicem oraz problemy ze snem. Do problemów ze snem może przyczyniać się: 

  1. Napięcie emocjonalne: Podczas skoków rozwojowych dzieci mogą być bardziej pobudzone emocjonalnie, co może prowadzić do trudności w zasypianiu lub częstszego budzenia się w nocy.

  2. Zmieniona aktywność fizyczna: Dzieci często są bardziej aktywne podczas skoków rozwojowych, co może prowadzić do zmęczenia fizycznego, ale także do zwiększonego niepokoju i trudności ze snem.

  3. Rozwój umiejętności: Nowe umiejętności,które dziecko nabywa, mogą być tak ekscytujące, że maluch może mieć trudności ze spokojnym zasypianiem, ponieważ są podekscytowany nowymi doświadczeniami.

Skoki rozwojowe wymagają cierpliwości, zapewnienie dziecku komfortu, spokoju i rutyny podczas snu może pomóc w łagodzeniu skutków tych okresów na sen. Pamiętaj jednak, jeśli płacz dziecka Cię martwi, nie da się go utulić i obserwujesz inne niepokojące Cię zachowania, warto udać się do pediatry. Lekarz oceni, czy to faktycznie skok rozwojowy, czy wpływ na to mają inne czynniki, np. chorobowe.